• frez-do-grawerowania-dremelFrezy do grawerowania to następna grupa frezów Dremela, wykonana z stali szybkotnącej. Niesłychanie małe główki o różnych kształtach nadają się do różnego typu prac grawerskich. Surowce obrabiane to: drewno miękkie, tworzywo sztuczne, i metale kolorowe, różne mosiądze, stopy aluminium.

    Średnice trzpienia 3,2 mm.

  • dremel-8200-miniszlifierka-akumulatorowaW największym stopniu rozbudowane urządzenie akumulatorowe Dremel 8200. Mocarny silnik o dużej sprawności, plus akumulator o znacznej pojemności z zabezpieczeniem elektronicznym, pozwoli na niezwykle wydajną pracę. Przecinanie znacznych grubości lub frezowanie zgrubne nie będzie już stanowiło problemu. Dremel 8200 posiada jedno godzinną ładowarkę, bardzo fajny wyłącznik obrotów i samohamujący silnik.

29 - 03 - 2024
Main Menu
Nowe Artykuły
Najczęściej czytane

Dremel 4200 jak zmienic akcesoria ez klick.

 

Gwiazdka nieaktywnaGwiazdka nieaktywnaGwiazdka nieaktywnaGwiazdka nieaktywnaGwiazdka nieaktywna

Witam

Przygotowanie powietrza to inaczej operacja, której celem jest wytworzenie sprężonego powietrza o formie spełniającej wymagania zasilanego elementu. Inaczej mówiąc aby było pozbawione cząstek stałych, kondensatu i zostało wzbogacone ( mgłą olejową w przypadku używania narzędzi i urządzeń pneumatycznych obrotowych i ciernych), zredukowane do określonego ciśnienia.

Zależnie od stosowanego źródła sprężonego powietrza przygotowanie można podzielić na filtry dla sprężarek tłokowych (o tym będzie ten artykuł) i dla sprężarek śrubowych. Różnica polega na jakości i ilości powietrza. Powietrze wyjściowe z sprężarki śrubowej wymaga o wiele więcej urządzeń i nakładów finansowych na zakup bloków do przygotowania powietrza, również podczas eksploatacji trzeba się liczyć z w dużej mierze większymi nakładami finansowymi na obsługę. Korzyścią sprężarek śrubowych jest potężna wydajność i wysokie ciśnienie ale o tym nie będę pisał.
Wracając do tematu:

Filtrowanie powietrza odbywa się dwu etapowo, najpierw powietrze wlatuje do zbiornika filtra i jest wprowadzane w ruch wirowy. Siła odśrodkowa powoduje, że krople kondensatu i większych cząsteczek osadzają się na ściankach filtra i spływają na dół . W odstojniku znajduje się zawór spustowy, automatyczny lub ręczny, do spuszczenia kondensatu. Odstojniki są najczęściej przeszklone, aby można kontrolować poziom kondensatu.

Kolejny etap,powietrze przechodzi przez filtr ceramiczny lub polimerowy o poziomie filtracji w granicy 5µm. Zanieczyszczenia pozostają oczywiście na filtrze. Przefiltrowane powietrze wydostaje się z filtra w układ. Powinno się wiedzieć, że filtry mają swoją przepustowość i spada ona w zależności od stopnia zabrudzenia filtra. Z tego powodu warto instalować filtry o kilku krotne większej przepustowości niż zaplanowana.

Uzupełnienie mgłą olejową, służy do nasycenia przefiltrowanego powietrza specjalnym olejem do urządzeń pneumatycznych, w celu zmniejszenia tarcia, obniżenia korozji narzędzi i urządzeń pneumatycznych ( klucze pneumatyczne, wiertarki, szlifierki, siłowniki) Filtry z naolejaczami występują w wersji 1/4" i 1/2" to takie najbardziej popularne - https://domtechniczny24.pl/blok-przygotowania-powietrza.html

Reduktory ciśnienia to membranowe nastawniki obniżające ciśnienie wlotowe do wymaganego, występują wraz z nanometrem do odczytu i pokrętłem do regulacji. Po nastawieniu ciśnienia zależnie od prędkości przepływu są możliwe niewielkie wahania ciśnienia. Z tego powodu należałoby ciśnienie ustawiać na zamkniętym zaworze i wyregulować w czasie przepływu.

Biorąc pod uwagę to co napisałem powyżej w sprzedaży mamy:

Zespoły przygotowania sprężonego powietrza: czyli reduktora, filtra i naolejacza
Reduktory o różnym stopniu przepustowości i różnych dopuszczalnych ciśnieniach pracy.
Filtry oczyszczające, podstawowe o stopniu filtracji 5µm lub, odwadniacze, i filtry do suchego powietrza o stopniu filtracji od 5 do 0,5 mikrona.
Filtry z reduktorem, wersje przyłączeniowe 1/4, 1/2 3/4 cala.
Naolejacze wersje przyłączeniowe 1/4, 1/2 3/4 cala.
I na koniec dodam o dławikach lub elementach niwelujących gwałtowne uderzenia ciśnienia w instalacjach dynamicznych.

W przypadku wykorzystywania powietrza do maszyn lub układów nietypowych w procesach produkcji przemysłowej, farmakologicznej czy spożywczej potrzebne jest bardzo dokładne określenie wszelkich parametrów powietrz,a zarówno na wejściu jak i na wyjściu.

To tyle pozdrawiam

Ocena użytkowników: 5 / 5

Gwiazdka aktywnaGwiazdka aktywnaGwiazdka aktywnaGwiazdka aktywnaGwiazdka aktywna

Dzień dobry
Temat: piliki obrotowe z węglików rodzaje i eksploatacja
Pilniki do metalu wykonane są z wysokiej jakości węglików spiekanych, pozwala to na zastosowanie ich do obróbki wielu materiałów o różnorodnych stopniach twardości. Pilniki przeznaczone są do pracy z szlifierkami prostymi pneumatycznymi i elektrycznymi. Gwarancją długotrwałej eksploatacji jest zapewnienie właściwych prędkości obrotowych, stąd pilniki nie nadają się do pracy z wiertarkami. Pilniki obrotowe występują w różnych kształtach i wymiarach, dostępne są frezy walcowe zokrąglone, stożkowe, okrągłe, owalne, ostrołukowe spiczast. Najczęściej część chwytowa to sześcio milimetrowy trzpień.


Pilniki węglikowe używa się do usuwania gradów, powiększania otworów i rowków, wyrównania spawów i spoin, obróbki nieregularnych otworów, fazowania krawędzi.

Zęby pilnika mogą być wykonane w różny sposób. Rodzaje uzębienia zależą od obrabianego materiału.
Najczęściej używane uzębienia to: nacięcie pojedyncze i nacięcie podwójne.
Pilniki obrotowe z nacięciem pojedynczym mają zastosowanie do ogólnego użytku dla obróbki miękkich materiałów, żeliwa, miedzi, brązu i mosiądzu.
Pilniki obrotowe z nacięciem podwójnym tzw. łamaczem wióra pozwalają na szybkie usuwanie naddatku w utwardzonychtwardych materiałach, łamacz daje krótki wiór i doskonałe wykończenie powierzchni, małe wióra pomagają wyeliminować obciążenie ostrzy.

Dla wszystkich pilników obrotowych inaczej niż w przypadku pilników ręcznych nie podaje się podziałki jako liczby całych zębów mieszczących się na jednym centymetrze długości pilnika, mierzonej w kierunku jego długości. Podaje się prędkość obrotową dla danego materiału.

Eksploatacja i bezpieczeństwo pracy:

Mocowanie pilnika w tulejce powinno być stabilne i stanowić 2/3 długości części chwytowej. Przed umocowaniem sprawdzić czy w tulejce rozprężnej nie znajdują się drobinki metalu, w razie potrzeby przedmuchać. W czasie pracy sprawdzać czy frez pod wpływem obrotów nie wysuwa się z uchwytu. Frezować tylko przeciwbieżnie, frezy z węglikami wlutowanymi do trzpienia są wrażliwe na drgania. Jeżeli dostanie drgań to polecą zęby albo nawet może oderwać się cała główka. Choć widziałem reklamę frezów co są odporne na drgania, nie wiem jak to się ma do twardości.
Powierzchnia styku ostrza z materiałem obrabianym w trakcie obróbki powinna wynosić max 1/3 obwodu narzędzia.
Dla materiałów trudnoobrabialnych należy obniżyć parametry skrawania, aby zapobiec wcześniejszemu zużyciu narzędzia.
Podczas obróbki należy pamiętać o przestrzeganiu przepisów BHP, przede wszystkim pamiętać o okularach ochronnych i zabezpieczeniu szyi przed opiłkami. Prostym sposobem eliminacji opiłków może być stosowanie magnesu np. kątownik magnetyczny taki jak do spawania.
Pozdrawiam

Gwiazdka nieaktywnaGwiazdka nieaktywnaGwiazdka nieaktywnaGwiazdka nieaktywnaGwiazdka nieaktywna

Dzień dobry
W wcześniejszych artykułach dotyczących stali nierdzewnej opisałem jej właściwościwości. Dzisiaj opiszę zagadnienie oznakowania śrub i nakrętek ze stali A2 i A4.
     Podczas wyboru śrub i nakrętek należy kierować się przede wszystkim ich wymiarami, ale również duże znaczenie ma oznakowanie, albowiem informuje nas, o tym do jakich warunków przeznaczony jest dany stop stali nierdzewnej z jakiego wykonane są nasze nakrętki czy też śruby.
Wszystkie śruby nierdzewne z łbem sześciokątnym i śruby z łbem okrągłym i gniazdem sześciokątnym o nominalnej wielkości gwintu wynoszącej 6mm lub więcej, muszą być klarownie oznakowane. Znakowanie to powinno obejmować rodzaj stali i klasę wytrzymałości oraz znak identyfikacyjny producenta śruby.

     

 Pozostałe rodzaje śrub mogą być, jeżeli to tylko możliwe, znakowane w ten sam sposób i tylko na łbie. Dodatkowe znakowanie jest dozwolone, pod warunkiem jednak, iż nie będzie powodować niejasności. Zaś w przypadku śrub dwustronnych dozwolone jest znakowanie na nie gwintowanej części śruby, ale w przypadku gdy nie jest to możliwe, dopuszcza się znakowanie na nakrętkowym końcu śruby. Nakrętki znakowane są w formie nacięcia na jednej przestrzeni, kiedy znajduje się na powierzchni nośnej nakrętki dopuszczalne jest jeszcze jedno dodatkowe znakowanie na boku nakrętki. Jedynym rodzajem śruby, jaki nie musi być oznakowany jest śruba bez łba z gwintem na całej długości, ale z doświadczenia wiem, że poniektórzy fabrykanci tego rodzaju śrub lokują odpowiednie oznaczenia, co ułątwia odpowiedni zakup.
   Jak już pisałem, znakowanie ma nader duże znaczenie przy wyborze adekwatnych, do zadania, z jakim potrzebujemy się uporać, nakrętek i śrub. Należy zwracać szczególną uwagę na oznaczenie drukowaną literą A przy grupach i rodzajach stali, jako że dotyczy ich charakterystycznych własności i zastosowań. Pamiętajcie państwo o tym, gdy następnym razem będziecie wybierać śruby lub nakrętki ze stali nierdzewnej.

Gwiazdka nieaktywnaGwiazdka nieaktywnaGwiazdka nieaktywnaGwiazdka nieaktywnaGwiazdka nieaktywna

     Właściwości mechaniczne i magnetyczne CZĘŚCI ZŁĄCZNYCH ZE STALI NIERDZEWNYCH, STALI KWASOODPORNYCH WG NORMY ISO 3506. Norma ta jest z roku 2000, od tej pory pojawiły się nowe rodzaje stali nierdzewnych, jednak większość informacji jest nadal aktualna i przydatna.
Pierwsza częśc będzie obejmowałacharakterystykę grupy A
Stale z grupy A (austenityczne)
       W ISO 3506 jest podanych pięć głównych rodzajów stali austenitycznych od A1 do A5. Nie mogą one być hartowane i zwykle są niemagnetyczne. Stale nierdzewne przeznaczone do hartowania to stale martenzytyczne, stanowią jedną z grup stali nierdzewnych o znacznych własnościach wytrzymałościowych. Używa się je na narzędzia tnące (elementy maszyn tnących, noże techniczne, sprzęt chirurgiczny)i inne. Stale tej grupy nadają się do zastosowań w mało agresywnych środowiskach korozyjnych. Nie znajdują więc zastosowania do produkcji elementów złącznych ( śruby, nakrętki ze stali nierdzewnej).


Aby zmniejszyć podatność na utwardzanie, do stali rodzajów od A1 do A5 można dodać miedzi.
       Ponieważ tlenek chromu daje większą wytrzymałość stali na korozję, dla stali niestabilizowanych rodzajów A2 i A4 bardzo ważna jest niska zawartość węgla. Z powodu wysokiego powinowactwa chromu do węgla uzyskuje się węglik chromu zamiast tlenku chromu, który jest bardziej właściwy w podwyższonych temperaturach.
       Dla stali stabilizowanych typy A3 i A5, składniki Ti, Nb lub Ta reagując z węglem przyczyniają się do powstania tlenku chromu, co w konsekwencji minimalizuje powstanie korozji niędzy krystalicznej.
Do zastosowań morskich oraz im podobnych wymagane są stale o zawartościach Cr i Ni około 20% i od 4,5% do 6,5% Mo.
Stale austenityczne o wyższej zawartości niklu i w poniektórych przypadkach azotu są przeznaczone na blachy głęboko tłoczne. Wzrost stężenia niklu w składzie chemicznym tych stali umożliwia wyższą tłoczność bez zmiany własności magnetycznych.
       Przy znacznych naciskach powierzchniowych trące powierzchnie mogą się zacierać. Może to zachodzić na gwincie śrub i nakrętek, na powierzchniach stykowych, nierdzewne są do tego bardziej skłonne od stali normalnych. Dla połączeń sprężystych i przy określonych warunkach wykorzystywania zaleca się użycie pary materiałów A2 i A4, lub użyć smar jako warstwę oddzielającą.
Wszystkie nakrętki, śruby ze stali nierdzewnej są zwykle niemagnetyczne, ich przenikalność magnetyczna wynosi ok. 1. Stale o strukturze ferrytycznej, martenzytycznej, ferrytyczno-austenitycznej-Duplex są magnetyczne.
       Przeróbka plastyczna na zimno stali austenitycznych może spowodować częściowe przekształcenie fazy austenitycznej w martenzyt, który jest ferromagnetyczny. Zjawisko to zależy od składu chemicznego stali w szczególności od dodatku pierwiastków stabilizujących fazę austenityczną. Zjawisko to niweluje się przez wyżażanie stali i gwałtowne schłodzenie. Taki zabieg powoduje,że powstały martenzyt zostaje przekształcony ponownie w paramagnetyczny austenit.
Także skład chemiczny ma duży wpływ na magnetyczność stali nierdzewnej.
Pierwiastki stabilizujące fazę austenityczną (nikiel, azot) redukują skłonność stali austenitycznych do umocnienia przez zgniot. Dodatek molibdenu, tytanu i niobu wpływa na stabilizację fazy ferrytycznej.

Gwiazdka nieaktywnaGwiazdka nieaktywnaGwiazdka nieaktywnaGwiazdka nieaktywnaGwiazdka nieaktywna

Część 3.
W ostatnim rozdziale przedstawię parę rad przy obróbce poszczególnych materiałów.
       Stale konstrukcyjne są najliczniejszą grupą materiałów obrabianych w warunkach warsztatowych. Na ogół nie powodują problemu, należy pamiętać o:
- Smarowaniu i chłodzeniu podczas obróbki.
- Jeśli wiercimy głębokie otwory i mamy wiertło długie do metalu to nigdy nie zaczynajmy takim wiercić, najpierw nawiercamy otwór wiertłem krótrzym np. NWKa a później długim, szczególnie przy wiertłach o małych średnicach – 3mm-6mm. I jeszcze trzeba miejsce wiercenia napunktować – młotek i punktak albo punktak automatyczny.
Zawsze lepiej wiercić z nieco większym posuwem i małą prędkością niż na odwrót.
Im materiał twardszy to szybkość skrawania maleje. Na ten przykład stal węglowa między 500-1000MPa stosunek prędkości skrawania wynosi 10-6, czyli prawie połowe mniej.
Jeśli mamy tokarkę czy frezarkę to lepiej zajrzeć do tabel.
       Stale nierdzewne, skrawalność zależy od wielkości dodatków stopowych i rodzaju obróbki. Im więcej dodatków tym gorsza skrawalność. Najlepiej skrawalne są stale ferrytyczne i martenzytyczne. Tak jak pisałem w rozdziale posiadają tendencję do utwardzania przy zgniocie i do przyklejania się do narzędzia. Tworzą wtedy taki garb za krawędzią skrawania, przez co spowalniają dalszą obróbkę. Narzędzie nagrzewa się i traci swoje właściwości. Przy wierceniu w tych stalach bardzo istotne są parametry skrawania, czyli bardzo duży nacisk i mała prędkość skrawania nie odwrotnie. Frez czy wiertło powinien się ślizgać bo wtedy się tępi. Ważne jest schładzanie, bo stale inox kiepsko odprowadzają ciepło i oczywiście odpowiednie ostre narzędzie, w wypadku wiercenia są to wiertła kobaltowe INOX. Ewidentnie są takie stale nierdzewne np. duplex, w których należy zapomnieć o wierceniu czymś innym niż wiertła węglikowe z rdzeniem i chłodzeniem no i ewidentnie na precyzyjnych wiertarkach stołowych albo CNC.
       Pozostałe materiały, czyli żeliwa, żeliwa ciągliwe mają idealne skrawalności i obrabia je się bez chłodzenia. Również miedź i jej stopy, czyli mosiądze i brązy. Tylko aluminium ma znaczną tendencję do klejenia się, przez co potrzebuje znacznie ostrzejszych narzędzi i większych prędkości obrotowych.